Golden Tips for Beginners in Mobile App Development

 

1100 Users, What I Learned from My First App and More

If you are interested in mobile app development but don’t know where to start, this article is for you. It’s full of tips, examples and notes of encouragement from real life experience.

1. Look at your own life when coming up with your idea

Your app idea doesn’t have to be “brilliant”. In fact, most downloaded apps focus on very basic needs. After I became a mom, I was thinking every day during my baby’s supplementary food process, “What am I going to feed my baby today?” I got tired of my own mixed notes and I said:

“Why not a simple and reliable baby recipe app?”

Thus Minik Tarifler was born.

Maybe it’ll inspire you:

• Breastfeeding tracker for new parents
• Reading diary for bookworms
• Daily coffee recipes app

If you want ideas: What is the most difficult part of your day? Try to make it easier. That’s what I did.

2. Start with a Small Version, Not Big Dreams

My first version only had the ability to list recipes and add them to favorites. No photos, no comments, no filtering. But it worked.

For Inspiration:

• English app that shows 1 word every day
• Simple tracker that tracks a child’s water intake
• One-page “Quote of the Day” app

Focus on the basic function first. You can add the rest later.

3. Which Technology Should I Start With?

I started with Flutter because I could write one code for both Android and iOS, I could easily shape interfaces and get help from the community. But it’s not which language you choose, it’s what you do.

Take a look at these:

• No-code tools (Glide, Adalo)
• React Native → Suitable for those with web experience
• Swift/Kotlin → For Native apps

Start where you know. You’ll learn what you don’t know on the way. That’s what I did.

4. If You Don’t Have Time, Make Time

I stole 30 minutes in some moments of the day due to motherhood, housework, lack of sleep. I woke up early in the morning, wrote in the afternoon during nap time. Sometimes I was coding at 1 a.m.

You can try the following:

• 06:30 to 07:00 in the morning
• Only 1 task a day (e.g. “add login button”)
• Weekly mini task lists with Notion

It’s not about writing code, it’s about taking steps. Move forward every day, even if it’s just one line. But don’t feel guilty for the times you can’t.

5. Development without Feedback!

In the first release users said the login screen was long. It wasn’t a downer, it was a developer. The app took shape thanks to those comments.

Where Can You Get Feedback?

• WhatsApp groups
• Reddit (e.g. r/FlutterDev)
• Comments under Medium posts

Feedback illuminates your path. Don’t be afraid, share. Sometimes even people you think are irrelevant can teach you something. How do I know? 🤭

6. Don’t be intimidated by the publishing part

Uploading an app to the Google Play Store was not as complicated as I thought. Within 1 day, Tiny Recipes was live. Although it is said that iOS is a bit more challenging, it will be possible somehow (One day it will be there, and soon).

To summarize, if I reached 1100 users today, it was because I published it.

I did the following:

• Write a simple and friendly app description
• Create 3–4 beautiful promotional visuals with Canva
• Sign up for Google Console, install the APK

No one can hear it unless you publish it. If you’ve finished, share it. It’s not a place to test you.

7. Be Inspired, Don’t Imitate

The apps I was inspired by gave me a lot of ideas: How did they categorize, how did user comments look, what was missing? All data for improvement.

For example, an idea:

• Houseplant watering reminder
• Mood diary
• Minimal personal budget tracking app
• “What should I cook today?” list
• “My baby is growing” development diary

Develop, not imitate. Every app can be a spark of an idea.

In a nutshell: Your Stubbornness Works Better Than Your Code Knowledge

I was not born a software developer, no one was. I am learning, and I still have a long way to go. When I first started coding, I couldn’t have guessed that I would end up here, but I had an idea. By learning a little more every day, with little sleep and a lot of persistence, I made an application that has reached 1100 people today.

You can do it too. Write your idea, lay the foundation, share it. Get feedback, improve it.

Because this path cannot be walked alone. But you get stronger with every step. We can meet in the comments if you want.

Thank you.

Selin.

Mobil Uygulama Geliştirmeye Yeni Başlayanlara Altın Tavsiyeler

 

1100 Kullanıcıya Ulaşan İlk Uygulamamdan Öğrendiklerim ve Daha Fazlası

Mobil uygulama geliştirmeye hevesliysen ama nereden başlayacağını bilmiyorsan, bu yazı tam sana göre. Gerçek bir deneyimden doğan ipuçları, örnekler ve cesaret verecek notlarla dolu bir içerik seni bekliyor.

1. Fikrini Bulurken Kendi Hayatına Bak

Uygulama fikriniz çok “parlak” olmak zorunda değil. Hatta en çok indirilen uygulamalar çok temel ihtiyaçlara odaklanır. Ben anne olduktan sonra bebeğimin ek gıda sürecinde her gün “Bugün ne yedireceğim?” diye düşünüyordum. Kendi karışık notlarımdan bıktım ve dedim ki:

“Neden sade ve güvenilir bir bebek tarif uygulaması olmasın?”

Böylece Minik Tarifler doğdu.

Belki İlham Olur:

• Yeni ebeveynler için emzirme takibi
• Kitap kurtları için okuma günlüğü
• Günlük kahve tarifleri uygulaması

Fikir bulmak istiyorsan: Günde seni en çok ne zorluyor? Onu kolaylaştırmaya çalış. Ben öyle yaptım.

2. Büyük Hayallerle Değil, Küçük Sürümle Başla

İlk sürümümde yalnızca tarif listeleme ve favorilere ekleme özelliği vardı. Fotoğraf yoktu, yorum yoktu, filtreleme yoktu. Ama işe yaradı.

Belki İlham Olur:

• Her gün 1 kelime gösteren İngilizce uygulama
• Çocuğun su içmesini takip eden sade takipçi
• Tek sayfalık “Günün Sözü” uygulaması

Önce temel işleve odaklan. Kalanı sonra eklersin.

3. Hangi Teknolojiyle Başlamalıyım?

Ben Flutter ile başladım çünkü hem Android hem iOS için tek kod yazabiliyordum. Arayüzleri kolayca şekillendirebiliyor ve topluluktan yardım alabiliyordum. Ama hangi dili seçtiğin değil, ne yaptığın daha önemli.

Bunlara da bi bak:

• No-code araçlarla sıfır kodla uygulama yapmak (Glide, Adalo)
• React Native → Web deneyimi olanlar için uygun
• Swift/Kotlin → Native uygulamalar için

Bildiğin yerden başla. Bilmediklerini yol üstünde öğrenirsin. Ben öyle yaptım.

4. Zamanın Yoksa Zaman Yarat

Ben annelik, ev işleri, uykusuzluk derken günün bazı anlarında 30 dakikalar çaldım. Sabah erken kalktım, öğlen uyku saatinde yazdım. Bazen gece 1’de kod yazıyordum.

Şunları deneyebilirsin:

• Sabah 06:30–07:00 arası
• Günde sadece 1 görev (örneğin “login butonunu ekle”)
• Notion ile haftalık mini görev listeleri

Kod yazmak değil, adım atmak önemli. Her gün bir satır bile olsa ilerle. Ama yapamadığın zamanlar için de suçluluk duyma.

5. Geri Bildirim Almadan Geliştirme!

İlk sürümde kullanıcılar giriş ekranının uzun olduğunu söyledi. Moral bozucu değil, geliştirici oldu. O yorumlar sayesinde uygulama şekillendi.

Nereden Geri Bildirim Alabilirsin?

• WhatsApp gruplarından
• Reddit (örneğin r/FlutterDev)
• Medium yazısı altı yorumlar

Geri bildirim, yolunu aydınlatır. Korkma, paylaş. Bazen konuyla ilgisi olmadığını düşündüğün insanlar bile sana birşeyler öğretebilir. Nereden mi biliyorum? 🤭

6. Yayınlama Kısmı Gözünü Korkutmasın

Google Play Store’a uygulama yüklemek düşündüğüm kadar karmaşık değildi. 1 gün içinde Minik Tarifler yayındaydı. iOS’un biraz daha uğraştırdığı söylense de o da bir şekilde mümkün olacak (Bir gün oraya da sıra gelecek, hem de yakın bir zamanda).

Özetle, bugün 1100 kullanıcıya ulaştıysam, yayınladığım içindi.

Ben şunları yaptım:

• Uygulama açıklamasını sade ve samimi yaz
• Canva ile 3–4 güzel tanıtım görseli hazırla
• Google Console’a kaydol, APK’yı yükle

Yayınlamadan kimse duyamaz. Bitirdiysen, paylaş. Orası seni test eden bir yer değil.

7. İlham Al, Taklit Etme

İlham aldığım uygulamalar bana çok fikir verdi: Nasıl kategori yapmışlar, kullanıcı yorumu nasıl görünmüş, ne eksik kalmış? Hepsi gelişim için veri.

Mesela, bir fikir:

• Ev bitkisi sulama hatırlatıcısı
• Ruh hali günlüğü
• Minimal kişisel bütçe takibi uygulaması
• “Bugün ne pişirsem?” listesi
• “Bebeğim büyüyor” gelişim günlüğü

Taklit değil, geliştirme yap. Her uygulama bir fikir kıvılcımı olabilir.

Özetle: Kod Bilginden Çok, İnatçılığın İşe Yarıyor

Yazılımcı olarak doğmadım, hiç kimse doğmadı. Öğreniyorum, daha da yolum çok uzun. Kodlamaya ilk başladığımda da buralara geleceğimi tahmin edemezdim. Ama bir fikrim vardı. Her gün biraz daha öğrenerek, az uykuyla, bol inatla bugün 1100 kişiye ulaşan bir uygulama yaptım.

Sen de yapabilirsin. Fikrini yaz, temelini at, paylaş. Geri bildirim al, geliştir.

Çünkü bu yol yalnız yürünmüyor. Ama her adımda güçleniyorsun. Yorumlarda buluşabiliriz.

Teşekkürler.

Selin.

Is It Harder to Learn Software or Be a Mom?

 

A Personal Journey on Doing Both at the Same Time

image created by chatgpt

At one point in my life, I never thought I would spend my mornings writing code and my afternoons chasing toy trucks in the park. But now, I try to balance between these two worlds: being a mom trying to learn software development.

This article is not a success story. Rather, it is a journey with its ups and downs, days when I came close to giving up and moments when I got up again with tiny successes.

2019: First Step to Software Development

I started learning software in 2019. I was single at the time, working at a private bank. Life was simpler, time was more flexible. I had a better chance to focus, but this did not make the process easier.

Because banking was not as systematic as it seemed from the outside. Intense tempo, customer pressure, high stress levels, after work, I found myself trying to learn in a completely different — and completely unfamiliar — world: the world of software.

Codes, loops, bugs… Sometimes I applied it without understanding it, sometimes I was stuck for hours. But still, something inside me whispered that I could belong to this world.

Between School and Code

I made a decision to put what I have learned over the years into a framework and to have my diploma ready if I have the opportunity to work in a company in the future.

And this month, in June 2025, I graduated from Atatürk University Open Education Faculty Web Design and Computer Programming.

Completing this department after becoming a mother was a challenge in itself. But I did it. I passed every exam with insomnia at night, studying in the hours between children’s games.

Code, House or Child? Who said the day is 24 hours long?

Now with motherhood, this journey has taken a whole new turn. But not only motherhood, but also running the house is part of the equation.
7:30 a.m. My son wakes up. Before I even open my eyes, I start the day with the sound of “Mom, come on, get up!” Breakfast is immediately prepared, the kitchen is tidied up and games are played with my son. Perhaps taking a short cartoon break, I run to the kitchen and put the dishes away. Then the washing machine beeps. The day begins but for some reason it feels like it will never end.

If by 10:00 the house is tidied up and the child is off playing… maybe I can get a 20 minute coding window. But even that depends on luck. The coding part of the day usually coincides with his nap time (if he actually sleeps that day). Or there is a short window in the evening when my wife comes home.

But how “focused” these times are, I’ll be honest: not always. Because I always have a to-do list in my mind:

“What will be cooked tonight? Is the laundry dry? Did my son go out today? What was the bug in the app?”

So the time that is really “mine” during the day is very narrow.

Still… I don’t give up.

My Most Difficult Moments

• My son coming and hitting the keys of my computer while I was writing code 🤭
• Waking up crying just when I found the solution 🥲
• Getting stuck in a compiler error after sleepless nights.
• Feeling like I’m counting down while everyone else is moving forward.
• Developing projects on the one hand and studying for exams on the other.
• And, of course, underestimating sentences like “Are you learning something now? But there is a child…”.

I didn’t give up because…

I found the strength to start again every time. Sometimes I could only spare 15 minutes. But I did.

• I created my own notebook to read code.
• I turned what I learned into small blog posts.
• I slowly started to implement my application idea.
• I spent time with my son by making English games with him and improved myself.
• I finished school. My dreams for new projects are still alive.

Because learning software offered me not only a job but also “a space of my own”.

A Note to Other Moms

If you are a mom and trying to make time for software (or any other field) at the same time:
- Don’t sell yourself short. Even 10 minutes a day is a big thing.
- Don’t fall into the trap of perfectionism. Sometimes just “doing” is enough.
- Ask for support. From your partner, your family, your environment.
- Create sources of motivation. Set small goals for yourself.

You may not be walking this journey alone. I’m still on my way.

In a nutshell: “I’m Here!”

This post is a comeback post. On Medium, in codes, in motherhood… I am still here. And I keep writing, producing, learning.

If you feel lost in your parenting and learning journey, you are not alone.

Stay tuned. Because from now on, there will be more writing, more experiences and maybe new paths we will take together.

Thank you.

Selin.

Yazılım Öğrenmek mi, Anne Olmak mı Daha Zor?

 

İkisini Aynı Anda Yapmak Üzerine Kişisel Bir Yolculuk

image created by chatgpt

Hayatımın bir döneminde, sabahları kod yazarak, öğleden sonraları parkta oyuncak kamyon peşinde koşarak geçireceğim aklıma gelmezdi. Ama şimdi, bu iki dünya arasında dengede kalmaya çalışıyorum: Yazılım geliştirmeyi öğrenmeye çalışan bir anne olmak.

Bu yazı, bir başarı hikâyesi değil. Daha çok, inişleri çıkışlarıyla, pes etmeye yaklaştığım günleri ve minicik başarılarla tekrar ayağa kalktığım anları içeren bir yolculuk.

2019: Yazılıma İlk Adım

Yazılım öğrenmeye 2019 yılında başladım. O dönem bekardım, özel bir bankada çalışıyordum. Hayat daha sade, zaman daha esnekti. Odaklanma şansım yüksekti ama bu, süreci kolaylaştırmadı.

Çünkü bankacılık, dışarıdan göründüğü kadar sistemli bir iş değildi benim için. Yoğun tempo, müşteri baskısı, yüksek stres seviyeleri derken, işten sonra kendimi bambaşka — üstelik hiç bilmediğim — bir dünyada öğrenmeye çalışırken buldum: Yazılım dünyası.

Kodlar, döngüler, hatalar… Bazen anlamadan uyguluyordum, bazen saatlerce takılıp kalıyordum. Ama yine de içimde bir ses bu dünyaya ait olabileceğimi fısıldıyordu.

Okul ve Kod Arasında

Yıllar içinde öğrendiklerimi bir çerçeveye oturtmak ve ileride bir firmada çalışma fırsatım olursa diplomam da hazır olsun diye bir karar aldım.
Ve bu ay, Haziran 2025’te, Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Web Tasarımı ve Bilgisayar Programcılığıbölümünden mezun oldum.

Anne olduktan sonra bu bölümü tamamlamak da başlı başına bir mücadeleydi. Ama başardım. Her sınavı gece uykusuzluğuyla, çocuk oyunları arasındaki saatlerde çalışarak verdim.

Kod mu, Ev mi, Çocuk mu? Günün 24 Saat Olduğunu Kim Söyledi?

Şimdi annelikle birlikte bu yolculuk bambaşka bir hal aldı. Ama yalnızca annelik değil, evin idaresi de bu denklemin içinde.

Sabah 07.30. Oğlum uyanıyor. Daha gözümü açmadan, “Anneee hadi kalk!” sesiyle güne başlıyorum. Hemen kahvaltı hazırlanıyor, mutfak toparlanıyor, bir yandan da oğlumla oyun oynanıyor. Belki kısa bir çizgi film molası verirken mutfağa koşup bulaşıkları yerleştiriyorum. Derken çamaşır makinesinden sinyal sesi geliyor. Gün başlıyor ama nedense hiç bitmeyecek gibi hissediliyor.

Saat 10.00 gibi ev toparlanmış, çocuk oyuna dalmış olursa… belki 20 dakikalık bir kodlama aralığı yakalayabiliyorum. Ama bu bile şansa bağlı. Günün kod yazılabilecek kısmı genellikle onun öğle uykusuna denk geliyor (eğer o gün gerçekten uyursa). Ya da akşam eşim eve geldiğinde kısa bir pencere açılıyor.

Ama bu zamanlar ne kadar “odaklı” geçiyor dersen, dürüst olayım: her zaman değil. Çünkü zihnimde hep bir yapılacak listesi var:
“Akşam ne pişecek? Çamaşırlar kurudu mu? Oğlum bugün dışarı çıktı mı? Uygulamadaki bug neydi?”

Yani gün içinde gerçekten “bana ait” zaman dilimi çok dar.

Yine de… pes etmiyorum.

En Zorlandığım Anlar

• Kod yazarken oğlumun gelip bilgisayarımın tuşlarına vurması 🤭
• Tam çözüm yolunu bulmuşken ağlayarak uyanması 🥲
• Uykusuz geçen gecelerin ardından derleyici hatasına takılı kalmak.
• Herkes ilerlerken benim yerimde sayıyormuşum gibi hissetmek.
• Bir yandan proje geliştirip, diğer yandan sınavlara çalışmak.

Ve tabii bir de “Sen şimdi bir şeyler mi öğreniyorsun? Ama çocuk da var…” gibi hafife alan cümleler.

Vazgeçmedim Çünkü…

Her seferinde tekrar başlama gücünü buldum. Bazen sadece 15 dakika ayırabildim. Ama ayırdım.

• Kod okumak için kendi not defterimi oluşturdum.
• Öğrendiklerimi küçük blog yazılarına dönüştürdüm.
• Uygulama fikrimi yavaş yavaş hayata geçirmeye başladım.
• Oğlumla İngilizce oyunlar yaparak hem onunla vakit geçirdim hem kendimi geliştirdim.
• Okulumu bitirdim. Yeni projelere dair hayallerim hâlâ canlı.

Çünkü yazılım öğrenmek, bana sadece iş değil, kendime ait bir alan sundu.

Diğer Annelere Birkaç Not

Eğer sen de bir yandan anne olup bir yandan yazılıma (ya da başka bir alana) zaman ayırmaya çalışıyorsan:

• Kendini küçümseme. Günde 10 dakika bile öğrenmek büyük bir şey.
• Mükemmeliyetçilik tuzağına düşme. Bazen sadece “yapmak” yeterlidir.
• Destek iste. Eşinden, ailenden, çevrenden.
• Motivasyon kaynakları yarat. Kendine küçük hedefler koy.

Sen bu yolculuğu tek başına yürümüyor olabilirsin. Ben de hâlâ yoldayım.

Özetle: “Ben Buradayım!”

Bu yazı, bir geri dönüş yazısı. Medium’da, kodlarda, annelikte… ben hâlâ buradayım. Ve yazmaya, üretmeye, öğrenmeye devam ediyorum.

Eğer sen de hem ebeveynlik hem öğrenme yolculuğunda kaybolmuş hissediyorsan, yalnız değilsin.

Takipte kal. Çünkü bundan sonra daha fazla yazı, daha çok deneyim ve belki birlikte çıkacağımız yeni yollar var.

Teşekkür ederim.

Selin.